Klasyfikacja przędzy poliestrowej o niskiej elastyczności i Etapy produkcji przędzy poliestrowej o niskiej elastyczności

Przędza poliestrowa o niskiej elastyczności może być klasyfikowana na podstawie różnych cech, takich jak jej skład, denier (grubość), elastyczność i zastosowanie. Oto kilka typowych klasyfikacji:

Kompozycja:

A. 100% poliester Low Elastic Yarn: Przędza wykonana w całości z włókien poliestrowych.

B. Niskoelastyczna przędza mieszana poliestrowa: Przędza łącząca włókna poliestrowe z innymi materiałami, takimi jak bawełna, sztuczny jedwab lub nylon.

Denier:

A. Niskoelastyczna przędza poliestrowa drobnodenierowa: Przędza o niższym denierze, zwykle w zakresie od 20D do 150D.

B. Niskoelastyczna przędza poliestrowa o średnim denierze: Przędza o średnim denierze, zwykle w zakresie od 150D do 600D.

C. Niskoelastyczna przędza poliestrowa o grubym denierze: Przędza o wyższym denierze, zazwyczaj powyżej 600D.

Elastyczność:

A. High Elastic Polyester Low Elastic Yarn: Przędza o wyższym poziomie elastyczności, zapewniająca większą rozciągliwość i regenerację.

B. Medium Elastic Polyester Low Elastic Yarn: Przędza o umiarkowanej elastyczności, zapewniająca równowagę między rozciągliwością a regeneracją.

C. Low Elastic Polyester Low Elastic Yarn: Przędza o minimalnej elastyczności, zapewniająca ograniczoną rozciągliwość i regenerację.

Aplikacja:

A. Przędza poliestrowa o niskiej elastyczności: Przędza używana do produkcji odzieży, takiej jak odzież sportowa, stroje kąpielowe, bielizna i tkaniny rozciągliwe.

B. Tekstylia domowe Przędza poliestrowa o niskiej elastyczności: Przędza używana do wyposażenia domu, w tym pościeli, tapicerki, zasłon i dywaników.

C. Przemysłowa przędza poliestrowa o niskiej elastyczności: Przędza stosowana w zastosowaniach przemysłowych, takich jak nici do szycia, taśmy, paski, liny i tekstylia samochodowe.

D. Poliestrowa przędza medyczna o niskiej elastyczności: Przędza stosowana w produktach medycznych i zdrowotnych, w tym bandażach elastycznych, pończochach uciskowych i urządzeniach ortopedycznych.

Poza tym produkcja przędza poliestrowa o niskiej elastyczności obejmuje kilka etapów procesu produkcyjnego. Oto przegląd typowych etapów produkcji:

Produkcja polimeru: Proces rozpoczyna się od produkcji polimeru poliestrowego, która polega na poddaniu reakcji oczyszczonego kwasu tereftalowego (PTA) lub tereftalanu dimetylu (DMT) z glikolem etylenowym (EG). Ta reakcja tworzy stopiony poliester, który jest następnie wytłaczany w cienkie pasma znane jako poliestrowe wióry lub peletki.

Przędzenie ze stopu: Wióry poliestrowe są topione i wytłaczane przez dysze przędzalnicze, które są wyspecjalizowanymi metalowymi płytkami z małymi otworami. Wytłoczony stopiony polimer tworzy ciągłe włókna. W przypadku przędzy o niskiej elastyczności podczas przędzenia ze stopu wprowadza się dodatkowy etap w celu włączenia elastycznych składników do poliestru. Można to osiągnąć przez współwytłaczanie włókna rdzeniowego wykonanego z elastycznego materiału, takiego jak spandeks lub elastan, z włóknem poliestrowym.

Chłodzenie i zestalanie: Nowo utworzone włókna przechodzą przez komorę chłodzącą, gdzie są szybko schładzane powietrzem lub wodą, zestalając włókna i nadając im wytrzymałość.

Ciągnienie: zestalone włókna przechodzą proces ciągnienia w celu zwiększenia ich orientacji i wyrównania molekularnego, co zwiększa ich wytrzymałość na rozciąganie i elastyczność. Ciągnienie odbywa się zwykle poprzez przepuszczanie włókien przez podgrzewane rolki z kontrolowaną prędkością, stosując naprężenie w celu wyrównania łańcuchów polimeru.

Utwardzanie termiczne: W celu ustabilizowania nowo zorientowanej struktury molekularnej i nadania trwałej elastyczności włóknom poddaje się je procesowi utrwalania termicznego. Włókna są wystawione na działanie wysokich temperatur podczas lekkiego rozciągania, co pozwala łańcuchom molekularnym na rozluźnienie się i ustawienie w pozycji rozciągniętej.

Skręcanie: Włókna termoutwardzalne są następnie skręcane razem, tworząc przędzę. Skręcanie poprawia wytrzymałość, stabilność i jednolitość przędzy. Proces skręcania obejmuje przepuszczanie włókien przez szereg obracających się wrzecion lub szpul, które skręcają je razem w kontrolowany sposób.

Nawijanie i pakowanie: Skręcona przędza jest nawijana na szpule lub stożki, gotowe do dalszego przetwarzania lub bezpośredniej dystrybucji. Przędza jest pakowana w odpowiednie pojemniki, takie jak kartonowe stożki lub plastikowe szpule, aby chronić ją podczas transportu i przechowywania.