Przygotowanie: Rysowanie przędzyPodróż tworzenia przędza poliestrowa o niskiej elastyczności zaczyna się od rysunku. Podczas tej fazy przędza poliestrowa poddawana jest procesowi rozciągania, który wyrównuje jej łańcuchy polimerowe, zwiększając jej wytrzymałość na rozciąganie i właściwości wydłużenia. Ta ciągniona przędza służy jako surowiec do kolejnych etapów teksturowania.
Teksturowanie: wprowadzanie nierówności Sedno tworzenia niskiej elastyczności przędzy poliestrowej leży w fazie teksturowania. Tutaj zmiękczona przędza trafia na urządzenie teksturujące, gdzie ulega przemianie. Stosuje się różne metody, w tym strumienie powietrza o dużej prędkości, przeplatanie mechaniczne lub fałszywe skręcanie, a każda z nich ma na celu wprowadzenie nieregularności lub załamań we włóknie. Te nieregularności zakłócają wyrównanie łańcuchów polimeru, zmniejszając ogólną elastyczność przędzy.
Chłodzenie: Utrwalanie struktury Po teksturowaniu przędza jest szybko schładzana w celu ustalenia nowej struktury. Ten kluczowy krok zapewnia, że wprowadzone nierówności zostaną unieruchomione, stabilizując zmniejszoną elastyczność przędzy. Szybkie chłodzenie zapobiega przędza poliestrowa o niskiej elastyczności powrotu do stanu pierwotnego, zapewniając zachowanie nowo odkrytych właściwości.
Nawijanie: gotowe do dalszego przetwarzania. Po zakończeniu procesu teksturowania niskoelastyczna przędza poliestrowa jest nawijana na szpule lub stożki. To uzwojenie przygotowuje przędzę do późniejszego przetwarzania lub dystrybucji, gdzie znajdzie ona swoje miejsce w niezliczonych zastosowaniach tekstylnych.